Novelleanalyse

Kjærast eller ikkje?
Ein analyse av novella "Litt meir enn ein venn"

Se for deg at du likar ei jente, du har likt ho lenge, men du veit ikkje om ho likar deg. Skal ein da ta sjansen på å prøve å finne det ut? Eller skal ein bare vente og sjå? Dette dilemmaet står hovudpersonen i novella "Litt meir enne ein venn" skrevet av Finn Øglænd i Amok(2004).

"Litt meir enn ein venn", tittelen seier mykje om kva som er temaet i denne novella. Den sier at nokon er forelska og at dette er ein del av temaet i novella. Temaet i novella er altså ung kjærleik og forelskelse. Handlinga startar brått i in medias res med at personen vi møter i novella begynner å snakke om Tonje, som er jenta han er forelska i. Dette gjer at me med ein gong for ein liten anelse av at han likar Tonje.

Når det kjem te hovudpersonen i novella så virkar det som om han er ein gut med veldig liten sjølvtillit og han virkar forvirra øve hav han skal gjere når det kjem til han og Tonje. Han er virkelig usikker på seg sjølv og det virkar som om han ikkje tenkar på seg sjølv veldig positivt.

Tonje, ho er ein bestemt ein sjølvbevisst, streng og lite sentimental person som er veldig aktiv politisk. Ho er ikkje forelska i hovudpersonen. Ho virkar veldig stiv og streng, men er allikevell snill med vår hovudperson.

Miljøet i denne novella føles heilt normalt, som eit venne miljø, om du ser det i frå Tonjes perspektiv, men ser man det frå hovudpersonen perspektiv så merkar man at det er veldig spent, forvirret og lukket. Alt i alt eit lukket og forvirret, men også kjærleg og godt miljø i denne novella.

Skal man sjå etter konflikt i denne novella så finner man fleire konfliktar mellom politikk og litt om musikk. Tonje synes for eksempel at han er for apssiv når det kjem til politikk, at det han må komme ut med sine meiningar. Det er også ein liten konflikt inne i hovudpersonen. Han krangler litt med seg sjølv om fleire temaer, spesielt Tonje. Skal han ta sjansen?

Tonje har hatt mange kjærastar, og hovudpersonen tør ikkje heilt å spør om ho har ein nå. Han får til slutt seg sjølv til å spør, og får vite at ho ikkje har ein. Dette er kor ein får ein spenningsforandring og et vendepunkt i novella. Etter dette virkar det som om hovudpersonen er meir klar for å ta sjansar og utfordre seg sjølv. Det er ein kronologisk framstilling av novella, noko som passer bra med spenningskurva, med nokon små tilbakeblikk.
Høgdepunktet kjem når dei to sit å sole seg, og hovudpersonen tar av seg t-skjorta. Då seier Tonje "Bra du ikkje er så pen at eg blir forelska i deg". Nå blir all opptimismen og positiviteten som han ahr bygga opp sluppet ned i bakken med eit smell. Så sluttar novella ved at han seier " Bare så du veit det: Det er slutt mellom oss" og syklar vekk.

Språket i denne novella medvirkar veldig på å sette ein bestemt stemning. Det er kort og konkret med få vanskelige ord, noko som gjer den enkel for lesaren å følge med på. Det med stemninga, meiner eg at alle tanker og sitat i teksten for ein til å føle stemninga. Tankene til hovudpersonen er så melankolske at man for en slaks slapp følelse over seg som om ingenting er noe vits lenger.

Temaet i novella er ung kjærleik og forelskelse, eit tema som kanskje blir brukt ofte i novellar, og ein kan kanskje tenke når ein ser når ein høyrer om novella a dette bare er ein av dei mange, men Finn Øglænd får til å skrive om dette på ein så ekte måte ved å gjere mange av dei tinga som eg har nevnt tidlegare, for eksempel stemninga og miljøet som er veldig usikkert og spent. Eg syns at møte med denne novella var ei god opplevelse for meg som er ein ungdom kommer det kanskje lettere inn på meg. Og det er dei eg tror denne novella er retta mot, nettopp ungdom.